A envexa

Ciclo: 1º e 2º de Educación Infantil

Área de coñecemento: Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal; linguaxes: comunicación e representación.

Bloque de contidos: Identidad e propia imaxe

Criterios de avaliación: Construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade, manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas limitacións

Fonte de documentación: Imaxes de Google

http://cuentosparadormir.com/infantiles/cuento/la-cabeza-de-colores

Jorge Menor

Sexualidade: recursos para o profesorado

A sexualidade ten unha importancia vital no desenvolvemento dos nenos e nenas; por elo temos que educar desde todos os ámbitos para conseguir que os seres humanos vivan a sexualidade dunha forma sana. Por tanto tamén os mestres teñen que contribuír desde as aulas para que isto se logre. O primeiro paso para conseguilo é proporcionar formación e información aos profesores para que poidan tratar con naturalidade este tema cos seus alumnos.
Entre os documentos proporcionados pola nosa profesora a través da plataforma Faitic seleccionei dous que me pareceron especialmente interesantes para que o profesorado obteña a información necesaria para tratar a sexualidade nas aulas. Son os seguintes:

Este documento ofrece moita información sobre o que é a sexualidade e como debe ser tratada na aula. Parécenme especialmente útiles os decálogos incluidos ao comezo do documento: sobre a sexualidade, sobre a educación sexual e sobre o propio libro blanco. Estas dez ideas sobre a sexualidade e a educación sexual deberían ser o punto de partida de toda actividade de educación sexual que se leve a cabo en calquera ámbito, pero especialmente na escola.

O enlace ao documento é este: 

http://193.146.32.240/tema1112/claroline/document/goto/index.php/Documentos_profesora_M%AA_del_Carmen_Cid_Manzano/Archivos_de_inter%E9s/LibroBlancoEducacionSexual.pdf?cidReq=O05G110V01_G110301

Este documento é un breve manual de aspectos relacionados coa sexualidade e a educación sexual. Nel inténtase definir o concepto de sexualidade, detállase a expresión da mesma nas diferentes etapas da vida, danse diferentes opinións que hai acerca da educación sexual e remátase detallando as pautas básicas do que debe ser a educación sexual. Este material destaca sobre todo porque expón as ideas de forma clara e concisa, de maneira que pode resultar útil para un primeiro achegamento ao tema da sexualidade. Este documento ten unha segunda parte que trata a anatomía e a fisioloxía masculina e feminina e os métodos anticonceptivos.
Os enlaces aos materiais son os seguintes:
1ª parte:
http://193.146.32.240/tema1112/claroline/document/goto/index.php/Documentos_profesora_M%AA_del_Carmen_Cid_Manzano/Archivos_de_inter%E9s/Nuestra_Sexualidad.pdf?cidReq=O05G110V01_G110301
2ª parte:
http://193.146.32.240/tema1112/claroline/document/goto/index.php/Documentos_profesora_M%AA_del_Carmen_Cid_Manzano/Archivos_de_inter%E9s/Nuestra_Sexualidad2.pdf?cidReq=O05G110V01_G110301

Unha última refexión: o importante para tratar na aula a sexualidade e a educación sexual é facelo con naturalidade para que os nenos vexan que é unha parte natural da forma de ser das persoas.

Fonte de documentación: documentos da plataforma Faitic

Ciclo de educación infantil: Primeiro e segundo

Área de coñecemento: Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal.

Bloque de contidos: O corpo e a identidade, a autoestima e as emocións (1º ciclo) e o corpo e a propia imaxe, a actividade cotiá e o coidado persoal e a saúde (2º ciclo)

Criterios de avaliación: Identifica e mostra satisfacción coas características (tanto psicolóxicas como corporais) que definen a súa individualidade: nome, filiación, sexo…; identifica as características do seu sexo e participa en xogos, actividades, etc. independentemente do xénero (1º ciclo) e recoñecer, identificar e representar o corpo na súa globalidade e as súas diferentes partes; construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade, manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas limitacións; identificar semellanzas e diferenzas entre as persoas valorando positivamente a diversidade; identificar e manifestar os propios sentimentos, vivencias, emocións e comprender os das demais persoas (2º ciclo).

Alba Salgado Pérez

A relación afectivo-sexual cos nenos

Neste post tratase o tema da relación afectivo-sexual entre os adultos e os nenos.

            Debemos saber que se fai educación sexual coas palabras que se din e que non se din, cos xestos, caricias ou mostras de afecto que se dan e que non se dan; e todo elo son elementos que sempre están presentes nas relacións que establecemos cos nenos dende que nacen.

            Do mesmo modo, os adultos educamos coa actitude propia cara a nosa propia sexualidade. Por exemplo, coa forma na que vivimos noso corpo sexuado, ou a forma na que expresamos nosa sexualidade en público. Pero tamén educamos coas nosas actitudes e coa nosa forma de sentir, pensar e actuar ante as expresións da sexualidade infantil.

            Os nenos pequenos son como esponxas, atenden a todo aquilo que ven e escoitan; perciben os sentimentos e os pensamentos máis alá das palabras. E dicir, un neno sentirá o bico dunha mestra ou as súas palabras de aprecio, pero sobre todo as ganas ou desganas con que este bico foi dado ou estas palabras foron ditas.

            Os pequenos, por tanto, sempre aprenden feitos, actitudes e condutas sexuais das persoas adultas que os educan, teñan estas ou non conciencia de elo; incluso cando o que predomina é o silencio ou o hermetismo, xa que non falar destas cuestións é xa un modo de comunicar mensaxes.

            Non hai que esquecer que a gran maioría dos aprendizaxes infantís se dan por imitación, e isto é válido tamén para a aprendizaxe sobre cómo son e deben ser as relacións.

            Os modelos que ven, perciben e intúen teñen,polo tanto,  moita trascendencia.

Tomas conciencia de estos feitos é o primer paso para empezar a facer positivo esta aprendizaxe, e axudar a que as mensaxes insáns, represivas ou negativas non formen parte do pensamento infantil.

 Ciclo: 1º e 2º ciclo de Educación Infantil

Área de coñecemento: Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal; linguaxes: comunicación e representación.

Bloque de contidos: Identidade e propia imaxe.

Criterios de avaliación: Construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade, manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas propias limitacións.

Fonte de documentación: "La educación sexual de la primera infancia". Lexislación da Educación Infantil (Decreto 330/2009, do 4 de Xuño, polo que se establece o curriculo da educación infantil da Comunidade Autónoma de Galicia).

                                                                                                                              

Laura Vázquez González

Por que é importante unha boa educación afectivo-sexual dende a infancia?

Neste post falo acerca dos procesos básicos da sexualidade (para comprender un pouco mellor que os procesos básicos marcarán, na infancia, o noso futuro en canto á afectividade) e os obxectivos que se buscan coa educ. afectivo-sexual (para mostrar as finalidades que se pretenden e a importancia da súa valoración na escola e familia).

Cales son os procesos básicos que condicionan a sexualidade?

• Procesos de vinculación afectiva

É preciso que @s cativ@s se vinculen de maneira incondicional a algunhas persoas, con quen terán una relación que os fará sentir seguros, coidados,…

Isto marcará:

1. A confianza que establecerán con amigos, familia e demais entorno.

Se os procesos de vinculación foron os adecuados, o rapaz/a terá autoestima, seguridade en si, capacidade de querer,…

Se os procesos non foron adecuados, o rapaz/a sentirase inseguro nas relacións, desconfiará,…

2. A capacidade de comunicarse emocionalmente. Se a persoa non ten uns pais que o axuden neste proceso, terá medo a afianzar as relación polo seu medo ó abandono e será insegura.

Unha boa relación pais-fillos (con pais que demostraron querelos, que os acariciaron, xogaron con eles,…) sen información dos adultos ós rapaces sobre sexualidade pode ser mellor que ó contrario (moita teoría pero ningunha demostración de cariño), pois os nen@s serán capaces de mostrar afecto, querer ou quererse tal como con eles fixeron. Porén tamén é necesaria a información.

• Adquisición da identidade sexual e rol de xénero

A identidade de xénero é o coñecemento de que se é home ou muller.

O rol de xénero son as características asignadas pola sociedade como propias de muller ou de home (forma de vestir, maneira de comportarse,…)

Aínda que @s cativ@s saben con certeza se son neno ou nena, ata os cinco ou sete anos non adquiren a permanencia da súa identidade.

Porén, dende os dous anos a identidade e o rol convértense nun esquema que condiciona recordos, maneiras de actuar,… toda a realidade que os rodea é sexuada e el@s actuarán dun xeito ou outro atendendo ó esquema de xénero aprendido.

Debemos axudalos a distinguir as diferenzas entre uns e outros, pero véndoas como algo enriquecedor; sen fomentar o sexismo ou os estereotipos. Non debemos rifarlles ós nenos por querer xogar coas bonecas, por exemplo, pois “bonecas-nenas” é algo asignado pola sociedade e non lles suporá problemas de identidade nin similares.

Cales son os obxectivos básicos da educación afectivo-sexual?

A educación afectivo-sexual comprende o desenvolvemento das nenas e os nenos como seres sexuados de maneira libre, sa e responsable.

Os seus obxectivos son:

- Coñecer, aceptar e coidar o propio corpo.

- Recoñecer e valorar a diferenza sexual.

- Vivir e expresar a sexualidade en relación, é dicir, tendo en conta ao outro ou á outra.

- Apreciar a sexualidade e a afectividade como unha forma de comunicación.

- Recoñecerse como nena ou neno, asumindo positivamente a súa identidade sexual, libre de elementos de xénero discriminatorios.

- Actuar con naturalidade ante os temas sexuais, participando no diálogo sobre estes temas na escola e a familia e desenvolvendo un vocabulario preciso e non discriminatorio.

- Coñecer e utilizar algunhas normas básicas de coidado persoal e

convivencia baseadas na igualdade, o respecto e a responsabilidade.

"Se se acepta que a sexualidade é algo que somos e que nos constitúe como seres humanos, entón é fácil aceptar que a educación sexual é fundamental e básica para o desenvolvemento dunha nena ou un neno." 

Ciclo: 1º e 2º ciclo de Ed.Infantil

Área de coñecemento: coñecemento de si mesmo e autonomía persoal; linguaxes: comunicación e representación.

Bloque de contidos: identidade e propia imaxe.

Criterios de avaliación: construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas limitacións.

Fontes de información: adaptado de “La educación sexual de la primera infancia”, “Educación afectivo sexual en la Educación Infantil”, lexislación da Ed. Inf. En Galicia (Decreto 330/2009, do 4 de xuño, polo que se establece o currículo da educación infantil na Comunidade Autónoma de Galicia).

Espero os vosos comentarios! Un saúdo

Paula Pérez Martín

Qué é a sexualidade?

As entradas desta semana tratan da sexualidade en infantil, para elo cada membro do grupo participa aportando materiais para traballar en distintos ámbitos xa sexa na aula ou no entorno dos nenos.

A sexualidade ten que ver coas nosas necesidades afectivas como o desexo, a atracción, o enamoramento… é unha forma de sentir o propio corpo, de expresar os sentimentos, de compartir a túa intimidade, de obter pracer. A sexualidade é unha parte importante na vida, sentímola, vivímola, pero non é fácil falar dela nin definila.

Desde que nacemos somos sexuados, cada idade é diferente e vívese de maneira distinta pero en todas elas é importante.

A sexualidade infantil desenvolvese e exprésase sobretodo desde a curiosidade(observación, manipulación, autodescubrimento ou preguntas) e o xogo (exploración, imitación e identificación)-

É importante responder con naturalidade ás preguntas dos nenos e permitirles que se exploren, que se miren, que se queiran, de esta maneira axudamos a que se desenvolven de forma axeitada a sua sexualidade.

Ciclo: 1º e 2º ciclo de educación infantil

Área de coñecemento: coñecemento de si mesmo e autonomía persoal; linguaxes: comunicación e representación.

Bloque de contidos: identidade e propia imaxe.

Criterios de avaliación: construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas limitacións.

Fonte de documentación: La educacion sexual de la primera infancia; Nuestra sexualidad.

Almudena Nogueira López

Relación afectivo-sexual entre pais e fillos

Neste post fago referencia os puntos máis importantes a ter en conta dos documentos que tratan sobre a relación afectivo-sexual entre pais, nais e fillos.

En primeiro lugar, os pais e nais deben ter en conta que calquera persoa adulta relacionada cunha nena ou cun neno educa a afectividade e a sexualidade, guste ou non, xa que os cativos, nestas idades son como esponxas, atenden a todo o que ven e escoitan; perciben os sentimentos e pensamentos máis alá das palabras. Non se debe esquecer que a malloría dos aprendizaxes infantís danse por imitación.

É frecuente que nais, pais e mestres co afán de darlles a oportunidade de ter unha vivenza da sexualidade máis libre ca propia, "fagan teatro", e interpreten un papel que non corresponde co que senten e son.

O mellor punto de partida é recoñecer os propios desexos, saberes, avances, dificultades, medos, pudores, etc. e aceptalos. Só así é posible dicir a verdade e buscar as maneiras de facer educación afectiva-sexual sentíndose ben. Elo implica aceptar os propios límites e necesidades (tanto de recursos, como de información ou de apoio), valorar as propias conquistas e avances en relación o que foi a nosa propia infancia, e recoñecer que é un avance histórico facer unha educación sexual máis sana e libre ca recibida.

Cando as persoas maiores se mostran como son antes fillos ou fillas, alumnos ou alumnas, estanlle a trasmitir que elas e eles tamén poden ser e expresarse como son, que aceptan a súa curiosidade, as súas cuestións e súas demandas.

Hai que ter en conta que a calidade da relación é máis importante cas mensaxes que se dan ou se deixan de dar, porque nela, aínda que non se teñan todas as respostas, a criatura aprenderá a expresar seus medos e inquetudes. E esta relación pode ser fonte de aprendizaxe para a persoa adulta.

En definitiva, para facer educación sexual non hai que forzar a nada, nin finxir ser outra persoa. Falar dos propios temores, dudas e experienzas é enseñar os nenos e nenas a mostrarse como son, é enseñar a aceptarse e aceptar os demáis.

Ciclo: 1º e 2º ciclo de Educación Infantil

Área de coñecemento: Coñecemento de si mesmo e autonomía persoal; linguaxes: comunicación e representación.

Bloque de contidos: Identidad e propia imaxe

Criterios de avaliación: Construír unha imaxe positiva propia e aceptar a súa identidade, manifestando confianza nas súas posibilidades e recoñecendo as súas limitacións

Fonte de documentación: La educación sexual de la primera infancia e Educación Afectivo Sexual en la Educación Infantil-Guía para el profesorado. Lexislación da Educación Infantil, Decreto 330/2009, do 4 de Xuño, polo que se establece o currículo da educación infantil na Comunidade Autónoma de Galicia.